به گزارش روابط عمومی دفتر امام جمعه شهرستان قشم، دقایقی پیش حجت الاسلام و المسلمین نوری، معاون سازماندهی و سخنگوی شورای سیاستگذاری ائمه جمعه کشور، با استقبال رسمی حجت الاسلام والمسلمین دکتر حاجبی امام جمعه شهرستان قشم، برای حضور در همایش مادران فاطمی، تربیت حسینی، تمدن نوین اسلامی یادواره گرامیداشت  ( شهیده فاطمه نیک ) وارد جزیره قشم شد .

گفتنی است ؛ شهیده فاطمه نیک(درویشی) در سال ۱۳۰۰ شمسی،در هرمز متولد شد و در پنجم مرداد ۱۳۶۶،در حج خونین در جوار خانه ی خدا، به دست پلیس مزدور دولت سعودی،به شهادت رسید و به دیدار خدایش شتافت.

او که بیشترین بخش زندگی اش را در هرمز به سر برده بود،پس از شهادت،چنانچه آرزو داشت،در گلزار شهدای بهشت زهرای هرمز،بر ساحل پر افتخار هرمز،نظاره گر بر دریای بی کران عمان و خلیج همیشه فارس،آرمید،آنجا که هشت شهید دیگر از خانواده اش،او را چون نگینی در بر گرفته اند.

مردان هرمز که با دریا خو داشته اند و آشنای آب و طوفان بودند، در بسیاری از عملیاتهای آبی سپاه اسلام،نقش محور و کلیدی را به عهده گرفتند و بیشترشان نیز در چنین عملیاتهایی به شهادت رسیدند.

دو تن از فرزندان فاطمه نیک-محمد و علی گلزاری- در آستانه ی سال ۱۳۶۱ در عملیات فتح المبین،باب شهادت را بر روی خانواده گشودند و پس از آنان موسی درویشی،برادر فاطمه نیک و فرمانده ی سپاه هرمز و محمد شفیع مدنی-خواهر زاده اش در عملیات خیبر به فاتح خیبر پیوستند و در جزیره مجنون به شهادت رسیدند.غلام گلزاری سومین پسر فاطمه بود که همراه با دامادشان-عبدالعلی دریانورد-در زمستان ۱۳۶۴ در عملیات آبی والفجر هشت به صف شهدا پیوست.حر درویشی،فرزند موسی و عبدالحسین درویشی فرزند عباس-برادر ناتنی فاطمه نیک-دو شهید دیگر این خانواده بودند که در عملیات کربلای پنج در سال ۱۳۶۵،به شهادت رسیدند.حر درویشی تا ۱۱ سال بعد،مفقود الاثر بود و در سال ۱۳۷۶،به جمع خانوادگی شان،در بهشت زهرای هرمز پیوست.

فاطمه نیک به هنگامی که همراه همسر،همسر برادر شهیدش،خواهر و خواهرزاده ی جانبازش در کاروان خانواده ی شهدا به زیارت خانه ی خدا رفته بود،به آرزویی که بارها بر زبان آورده بود رسید و رد جوار خانه ی خدا به عزیزانش پیوست.افراد خانواده بدون اینکه آنکه بتوانند خبری از او داشته باشند و بعضی بدون اینکه حتی فرصت آگاهی از این واقعه را پیدا کنند،مجبور به بازگشت شدند.ماهها بعد،وقتی کاروانی از شهدای مفقود حج،رهسپار مکه شد،پسرش محمود،جسد او را شناسایی کرد و به خانه بازگرداند.